کوی چهل اختران

 از بازار قدیم قم که راه بیفتی و در امتداد خیابان آذر ادامه مسیر بدهی بعد از تقریبا یک ربع پیاده روی و گذشتن از محله هایی مانند آسید حسن و حسین آباد و شاه خراسان و 45 متری و حمام حاج رضا و شاه حمزه و میدان کهنه و درخت پیر ، محلیه بسیار قدیمی با مردمانی به غایت دیندار و باغیرت و ظلم ستیز می رسی که به آن چهل اختران می گویند. در روز عید غدیر خم به آن محله سادات نیز می گویند. سادات این محل در ظهر عاشورا در دسته عزاداری بزرگی که به طرف حرم مطهر فاطمه معصومه (س) حرکت می کند نیز زبانزد عام و خاص هستند.شهرت دیگر این محل در دوران حاضر به جهت فعالیت سیاسی شگرف و بزرگی است که مردمان این محل در زمان قیام 15 خرداد 42 علیه رژیم پهلوی داشتند و سادات مشهور این محل طوایفی را تشکیل می دهند که ؛ چهل اخترانی و رضوی و حسینی و کوثری و مدرسی و حسینی چاوشی و چاوشی و سایر طوایف وابسته به آنان از جمله این طوایف هستند. اقوامی که همگی بستگی سببی خصوصا و نسبی عموما با یکدیگر دارند. شهرت اصلی و زیربنایی این مکان متعلق است به فرزند بلافصل امام جواد الائمه ( ع) که مرقد مطهر و نورانی ایشان و طایفه و فرزندان و نوادگان ایشان در این مکان نورانی و مقدس قرار دارد. محلی بی اندازه گرامی و ارزشمند که از دوران بسیار دور مانند گنجی برای مردمان این محل و قم بوده و موجب افتخار و سروری است. 

امامزاده ابواحمدموسی مبرقع ( علیه السلام )

مولف کتاب کوکب چهل اختران قم در صفحه 75 می نویسد: « ابواحمد موسی معروف به موسی مبرقع (ع) به اجماع تمام مورخان و محدثان و علمای علم رجال و دانشمندان علم انساب ، نام گرامی ایشان " موسی " و کنیه آن حضرت " ابواحمد " و پدر گرامی آن ، " حضرت امام محمد تقی جواد الائمه " (علیه السلام ) پیشوای نهم شیعیان جهان اسلام و مادر گرامی اوو و برادر ارشدش حضرت امام علی النقی الهادی علیه السلام پیشوای دهم شیعیان جهان اسلام هر دو از یک مادر بنام "سمانه مغریه " و ولادت او در سنه 214ه.ق اتفاق افتاده است. ..... تا زمان بلوغ در مدینه بوده و پس از آن به کوفه مهاجرت کرده است. او در سال 256ه.ق در چهل سالگی به قم آمده است.»  

در کشکول شیخ بهائی ، ترجمه شده آقای بهمن رازانی در صفحه 138 آمده است:«اولین کسی که از سادات رضوی به قم وارد شد ، ابوجعفر محمد بن موسی بن محمد بن علی بن موسی الرضا علیه السلام بود که به سال 256 از کوفه بدانجا رسید. پس از او خواهرانش زینب و ام محمد و میمونه دختران موسی بن محمد بن علی بن موسی الرضا (ع) بدانجا وارد شدند. اما ابوجعفر در ربیع الآخر سال 296 درگذشت و در مرقد خویش در قم دفن گردید. و پس از وی خواهرش میمونه وفات یافت و در مقبره ی  بابلان ، بقعه ی جنب بقعه ی ستی فاطمه - که دورود خدا بر او پدر و برادرش باد - مدفون شد. اما ام محمد در همان بقعه ی ستی فاطمه (ع) در کنار ضریح وی مدفون است. گور ام اسحق کنیز محمد بن موسی نیز در همان جاست. بدین گونه در آن بقعه ی مقدس سه مدفن ستی فاطمه علیها السلام و ام محمد و ام اسحق کنیزک محمد بن موسی قرار دارد.»

دوستان در قسمت بعد خواهم نوشت چرا به وجود نازنین این عالم فرزانه و امام زاده واجب التعظیم " مبرقع " می گفتند.